Thursday 30 November 2017

Lokalna giełda handlowa historia systemu


Forex Trading w Saxo Niezależnie od tego, czy chcesz czerpać zyski bezpośrednio z ruchów walutowych, czy po prostu inwestować na arenie międzynarodowej w różnych klasach aktywów, rynek forex dotyka wszystkiego, co robisz jako inwestor. Naszym celem jest, aby handel walutami działał dla Ciebie, umożliwiając handel FX online w szybki, przejrzysty i niezawodny sposób. Handluj instrumentami walutowymi na tych samych platformach, z których korzystasz w przypadku wszystkich innych transakcji Saxo, korzystając z konta Saxo. Handel na rynku Forex w Saxo, masz siłę ognia wiodącej firmy z branży technologii finansowej i niezawodność banku regulowanego, który pracuje dla Ciebie, ręka w rękę. Rozpowszechnia się tak niskie, jak 0,2 pipsa Podczas handlu więcej, twoje ceny się skurczą. Możesz osiągnąć zaledwie 0,2 pipsa, co daje ci prawdziwą przewagę w handlu na rynku Forex. Ale chcemy, żebyś dobrze sobie radził bez względu na to, ile handlujesz. Nasze ceny są konkurencyjne, przejrzyste i jasne na wszystkich poziomach i nie stanowią fałszywych zachęt. Zapoznaj się z naszą ceną, aby uzyskać szczegółowe informacje, klikając poniższy link. Wyświetl spready na poziomie 0,2 pipsa Dlaczego warto handlować na Forexie z opcjami Saxo Forex Opcje walutowe umożliwiają swobodę dokonywania transakcji kupna i sprzedaży w 40 parach, a także w sześciu popularnych parach podczas handlu opcjami walutowymi. Opcje walutowe dają wiele takich samych korzyści, jak handel FX, często przy jeszcze wyższych cenach. Dowiedz się więcej na stronie produktu Opcji FX. 100: 1 Odpowiedzialna dźwignia Saxo stosuje metodę wielopoziomowej marży dla FX Trading, co pozwala nam oferować marże na poziomie zaledwie 1. Terting odnosi się do zastosowania różnych wymogów depozytu zabezpieczającego dla różnych poziomów ekspozycji, tj. Tak niskie jak 1 dla małej ekspozycji, ale stopniowo rosnące wraz ze wzrostem ekspozycji. Dostosowana płynność Jako aktywni animatorzy rynku, jesteśmy w stanie skonfigurować płynność dla każdego z naszych klientów, dzięki dwóm dekadom relacji z wiodącymi bankami na rynku walutowym. Handluj szeroką gamą głównych, nieletnich i egzotycznych par walutowych, w mikropozycjach lub w rozmiarach rynkowych. Szeroka gama par walutowych z możliwością handlu, dostępnych z twojego konta, oznacza, że ​​nigdy nie przegapisz okazji. Dodatkowe funkcje Forex Technologia Forex ndash i cały nasz wszechświat inwestycyjny ndash są dostępne na naszych platformach internetowych z różnymi aktywami, zapewniających najnowocześniejsze transakcje i analizy. Zatrzymaj statystyki zleceń Jesteśmy dumni z naszych wyjątkowych statystyk zleceń stop ndash i staramy się, aby były one dostępne dla każdego raz na kwartał. Zapraszam do eksploracji grup Saxo Bank Historyczne zlecenia FX Stop Zamów statystyki zamówień dla każdej okazji Wdróż swoje unikatowe strategie handlowe z dostępem do prostych i bardziej zaawansowanych typów zleceń. Połącz zamówienia takie jak: rynek, limit, stop lub zatrzymywanie z zatrzymaniem za pomocą OCO (One-Cancels-the-Other) i inne funkcje donersquo oraz różne wymagania związane z realizacją zamówień. Ostre wykonanie Poczuj różnicę, jaką zapewnia precyzyjne wykonanie. Załóż kontrolę nad transakcjami poprzez zdefiniowaną przez użytkownika tolerancję cenową, z możliwością skorzystania z poprawy cen. Stawki i warunki Ceny w Saxo są konkurencyjne, przejrzyste i zapewniają prawdziwy stosunek jakości do ceny. Dotyczy to standardowych cen, w których płacisz za handel. I tak jest w przypadku, gdy przechodzisz do planów opartych na wolumenie, które oferują najlepsze ceny dla najbardziej aktywnych handlowców. W miarę handlu i przenoszenia inwestycji na cały świat i klasy aktywów, Saxo zapewnia przejrzystą i konkurencyjną strukturę cen. Od pierwszego handlu Saxo korzystasz z prostych i przejrzystych opłat, które obejmują ofertę usług i edukacji Saxo. Świat handlu walutami nigdy nie spoczywa. Rozwój rynku i innowacje handlowe staną się przedmiotem zainteresowania inwestorów. Niezależnie od tego, czy jeszcze nie wykonałeś swojego pierwszego kontraktu, czy chcesz odświeżyć Opcje FX, znajdziesz coś w naszej ofercie szkoleniowej. Inni handlowcy i uczestnicy rynku dzielą się swoimi spostrzeżeniami, dając ci dostęp do mądrości tłumów. Odwiedź Saxo Academy lub TradingFloor, aby poszerzyć swoją wiedzę o handlu. Weź udział w czasie rzeczywistym na naszej platformie TradingFloor i przeczytaj blogi poświęcone handlowi i inwestycjom. W wolnym czasie można zobaczyć modułowe kursy i krótkie lekcje wideo w Akademii Saxo. Tak czy inaczej, wiedza nie tylko wyzwala cię, daje ci kontrolę. Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej informacji. Odwiedź Akademię Saxo Rynek, rozmiary, fluktuacje Sama wielkość i skala globalnego handlu na rynku Forex w połączeniu z prawie 24-godzinnym rynkiem oznacza możliwości dla handlowców. Czynniki międzynarodowe Wiele czynników wpływa na cenę walut i tutaj patrzymy na to, w jaki sposób handel międzynarodowy odgrywa swoją rolę. Stosowanie dźwigni Transakcje oparte na lewarowaniu mogą otworzyć ogromne możliwości, ale trzeba je ostrożnie zarządzać. Dowiedz się jak. Najczęściej zadawane pytania Co to jest plan taryfowy dotyczący ilości FX Po prostu dajemy klientom dodatkowy wybór, aby wybrać, czy wolą handlować w bardziej rygorystycznych, zmiennych spreadach z komisją post-trade OR, czy handlować na all-inclusive spreadach, które są zazwyczaj nieco szerszy, ale generalnie bardziej spójny. Co się stanie, jeśli chcę zmienić warunki cenowe w połowie miesiąca? Możesz poprosić o zmianę stawki prowizji (i związanej z nią minimalnej prowizji miesięcznej) w dowolnym momencie. Minimalne prowizje będą naliczane proporcjonalnie proporcjonalnie do dni, w których obowiązywały poszczególne minimalne kwoty. Jakie są moje koszty handlowe w związku z planem taryfowym w ramach kursu walutowego Użytkownik zostanie obciążony odpowiednią prowizją w USD za milion USD, która jest obliczana i przejrzysta dla każdego handlu. Opłatę można zobaczyć w Potwierdzeniu biletu handlowego, a także w monitorze Pozycje otwarte. Dlaczego nikt nie wybrałby najniższej stawki prowizji w wysokości 20 USD za milion USD zamiast za 60 USD. Najniższe stawki prowizji niekoniecznie są odpowiednie dla wszystkich klientów. Oparta na prowizji struktura cenowa pozwala płacić niższe stawki prowizji za jednostkę, ale są również minimalne miesięczne kwoty prowizji do zapłacenia. Nie znalazłeś tego, czego szukałeś Możesz pobrać więcej często zadawanych pytań dotyczących handlu FX z Saxo tutaj. Lub skontaktuj się z naszym wykwalifikowanym personelem, dzwoniąc pod poniższy numer. Royal Stock Exchange, London, Printed by Daumont ca. 1760. Źródło: strona internetowa galerii Philographikon (dostęp 9 stycznia 2009 r.) Europejskie giełdy papierów wartościowych lub giełdy. jak nazwano, zostały ustanowione w XVII wieku jako miejsca, w których rządy mogły sprzedawać własne pożyczki (obligacje), a duże firmy handlowe mogły zdobywać świeżą gotówkę za swoje zagraniczne przygody. Holendrzy rozwinęli swoje giełdy w pierwszej kolejności, już w 1611, a Anglicy po około siedemdziesięciu pięciu latach. Oprócz handlu towarami niezbędnymi dla rozwijającego się handlu merkantylistycznego, obie giełdy zaczęły aktywnie handlować nowymi koncepcjami w zakresie finansowania, pożyczek i obligacji. Rządy i wczesne firmy handlowe zaczęły postrzegać prywatnych inwestorów jako źródła kapitału. Pożyczanie od inwestorów było lepsze niż podnoszenie podatków. Inwestorzy pogodzili się z ideą własności akcji, ponieważ ograniczyło to ryzyko w przedsiębiorstwie do kwoty faktycznie zainwestowanej w to przedsiębiorstwo. Wymiany rozwinęły się przede wszystkim dlatego, że oba kraje były miejscem narodzin nowoczesnego merkantylizmu i kapitalizmu przemysłowego. Podobnie, Brytyjczycy i Holendrzy wywieźli dużo kapitału za granicą, w nadziei na czerpanie zysków z zagranicznych przedsięwzięć. Charles R. Geisst, PhD Wall Street: Historia od początku do upadku Enronu. Konstytucja USA przyznaje Kongresowi Samodyscyplinarny Urząd ds. Niesprawiedliwości Finansowych Władza Kongresu w zakresie dyscyplinowania swoich Członków znajduje się w Artykule I, Sekcja 5, Klauzula 2 Konstytucji, który stanowi w części, że każda Izba może określić Regulamin swojego postępowania, ukarać swoich Członków za nieuporządkowane Zachowanie, a przy Zgodności dwóch trzecich wydalić Członka. Przez lata nieuporządkowane zachowania stały się synonimem niewłaściwego zachowania, takiego jak wsparcie buntu, nielojalności, korupcji i przestępstw finansowych, w szczególności dla osobistych korzyści. Narodziny amerykańskich rynków inwestycyjnych Rząd federalny USA refinansuje wszystkie obligacje federalne i stanowe za wojny o niepodległość, emitując 80 milionów obligacji. Stają się one pierwszymi ważnymi kwestiami dotyczącymi papierów wartościowych będących przedmiotem publicznego obrotu, oznaczającymi narodziny rynków inwestycyjnych w USA. First Inside Trader powoduje pierwszy upadek na rynku amerykańskim portretu Williama Duera. Źródło: Ohio History Central strona internetowa (dostęp 9 stycznia 2009) W 1789 roku, po ustanowieniu Departamentu Skarbu USA, William Duer został mianowany asystentem sekretarza, pod pierwszym sekretarzem skarbu Alexander Hamilton. William Duer miał rozróżnienie, że jest pierwszą osobą, która wykorzystała wiedzę zdobytą na jego oficjalnym stanowisku, by w końcu zaplątać się w spekulacyjny handel, był pierwszym przedsiębiorcą wewnętrznym. Charles R. Geisst, PhD Wall Street: Historia od początku do upadku Enronu. 2004 Pierwszy rynek rozbił się w 1792 roku, wkrótce po narodzinach narodów, dzięki kupcy księcia o nazwisku William Duer. Był człowiekiem o szerokich interesach biznesowych, który wspierał i zarabiał pieniądze na rewolucji, a następnie poślubił w wyższych sferach nowojorskiego społeczeństwa. Sądził, że może wykorzystać swoje poufne powiązania z Alexandrem Hamiltonem, by dokonać zabójstwa spekulując w nowo wydanym zadłużeniu niemowlęcego rządu. Tak jak wielu po nim, Duer przesadził. Pożyczając dużo, aby sfinansować jego nielegalne plany, zbankrutował, gdy pękła bańka. Gospodarka Nowego Jorku rozbił się wraz z nim, a Duer niemal został wypatroszony przez rozwścieczony tłum, który ścigał go po ulicach. Zmarł w więzieniu dłużników kilka lat później. Steven Fraser, PhD The Genealogia z Wall Street Crime, Los Angeles Times. 30 stycznia 2005 r. Umowa z Buttonwood wyznacza etap dla utworzenia NYSE Dla uczestników rynku komunikat z 1792 r. Był jasny: oczyścić praktyki handlowe lub ryzykować większą zmiennością. Wielu brokerów, którzy przeżyli, zdecydowało, że samoregulacja jest odpowiedzią, więc dwudziestu czterech brokerów zgromadziło się 17 maja 1792 r. I podpisało, co miało stać się wcześniejszym handlem w USA pod drzewem z pręgą. Źródło: witryna Wall Street Journal (dostęp 9 stycznia 2009 r.), Znana jako Umowa z Buttonwood. Nazwany na cześć popularnego drzewa strączkowego przy 68 Wall Street, umowa przewidywała na piśmie, że zgromadzeni brokerzy będą wymieniać się tylko ze sobą. Innymi słowy, brokerzy musieli być wzajemnie uznawani. W związku z tym porozumienie z Buttonwood zapoczątkowało długą historię samoregulacji na rynkach papierów wartościowych w USA. Ponieważ obecnie rynek jest ograniczony tylko do uznanych uczestników rynku, Buttonwood Group przeniósł się do prywatnego pokoju w Tontine Coffee House na Wall Street, aby prowadzić interesy. Od tych początków grupa Buttonwood przekształciła się w 1817 r. W bardziej formalną organizację, znaną jako New York Stock Exchange Exchange Board. W 1863 roku nazwa została ostatecznie zmieniona na obecną nazwę New York Stock Exchange NYSE. Scott B. MacDonald, PhD, i Jane Elizabeth Hughes, MA, MBA Separating Fools from Their Money: Historia amerykańskich finansowych skandali. 2006 Prezydent USA Ulysses Grant portret. Źródło: whitehouse. gov (dostęp 12 stycznia 2009 r.). Popularność Ulyssesa S. Grantsa spadła wraz z postępem prezydentury, a skandale zaszkodziły jego reputacji. Nikt nie uderzył bliżej domu niż Czarny Piątek - upadek amerykańskiego rynku złota 24 września 1869 roku. U źródeł skandalu znaleźli się dwaj znani szubrawczycy, Jay Gould i Jim Fisk. Mieli nadzieję, że rząd utrzyma swoje złoto. Tymczasem kupili tyle złota, ile mogli. Gdy cena złota osiągnie wysokość wystarczającą do uzyskania ogromnego zysku, sprzedadzą. Aby przekonać Granta, by nie sprzedawał złota, dwóch intrygantów zwerbowało mężczyznę o nazwisku Abel Rathbone Corbin. Corbin, także finansista, poślubił siostrę Grants, Virginię. Corbin przekonał Granta, by nazywał generała Daniela Butterfielda asystentem skarbnika Stanów Zjednoczonych. Częścią pracy w Butterfields była obsługa sprzedaży złota przez rząd na Wall Street. W zamian za część akcji, Butterfield zgodził się odstraszać intrygantów, gdy rząd był gotowy na sprzedaż złota. Kiedy Grant odkrył list od swojej siostry do żony, omawiając tę ​​sprawę, wiedział, że został oszukany. New Yorks Gold Room w Czarny piątek, 24 września 1869 r. Źródło: strona internetowa projektu Gutenborg Wkrótce potem Grant zlecił sprzedaż 4 000 000 złotych w złocie rządowym. Ale kiedy rządowe złoto trafiło na rynek, panika również. W ciągu kilku minut cena złota gwałtownie spadła, a inwestorzy wdarli się do sprzedaży swoich udziałów. Wielu inwestorów otrzymało pożyczki na zakup złota. Bez pieniędzy na spłatę pożyczek zostały zrujnowane. Wśród tych, którzy stracili duży na Czarny piątek był Abel Corbin. Przebiegły Gould uciekł z katastrofy, sprzedając swoje złoto, zanim rynek zaczął spadać. W śledztwie Kongresu, który nastąpił, generał Daniel Butterfield został usunięty ze swojego stanowiska. Ale lojalni republikanie odmówili zeznania Virginii Corbin i Pierwszej Damy Julii Grant. Public Broadcasting Service (PBS) People amp Events: Czarny piątek, 24 września 1869 r., Pbs. org (dostęp 12 stycznia 2009 r.) Przepisy Sądu Najwyższego USA muszą ujawniać niepubliczne informacje w Strong v. Repide nielegalność handlu insider na niepubliczne informacje nie zostały ustalone do początku XX wieku. Na przykład w Stanach Zjednoczonych przed 1909 rokiem nie było prawnego obowiązku ujawniania informacji niepublicznych przez firmę handlową insider. Jedynym wyjątkiem był przypadek oszustwa, który nie był łatwy do udowodnienia. W wiodącej sprawie Strong v. Repide w 1909 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych ustalił, że urzędnik firmy jest zobowiązany do ujawnienia swojej tożsamości i informacji niepublicznych, gdy zajmuje się handlem akcjami spółki. Kansas przyjmuje prawo błękitnego nieba, by rejestrować firmy i brokerów sprzedających papiery wartościowe. Kansas przyjmuje ustawę Blue Sky Law, która wymaga, aby firmy emitujące papiery wartościowe złożyły opis swoich operacji i otrzymały zezwolenie przed sprzedażą akcji. Nakłada również wymogi rejestracyjne na brokerów sprzedających papiery wartościowe. W ciągu dwóch lat 22 inne państwa przekażą podobne prawa. Wysiłek zmierzający do przejścia podobnej ustawy na szczeblu federalnym kończy się niepowodzeniem. JP Morgan amp Co. Ćwiczenia Wpływ na rząd Pod koniec XIX i na początku XX wieku JP Morgan amp Co. był najpotężniejszym bankiem na świecie. Był to nieoficjalny bank centralny w Ameryce, pełnił funkcję międzynarodowego strażnika standardu złota i zatrzymywał okresową panikę finansową (z której skorzystał). Morgan wywarł nadzwyczajny wpływ na rząd, szczególnie w Partii Republikańskiej. Podczas administracji w latach dwudziestych mężczyźni z Morgan rutynowo reprezentowali rząd Stanów Zjednoczonych na międzynarodowych spotkaniach walutowych. Prezydent Herbert Hoover często dzwonił do dyrektora generalnego Morgans przed śniadaniem. Benjamin Strong, prezes Banku Rezerw Federalnych w Nowym Jorku w latach 1914-28 i najbardziej wpływowy bankier centralny w Ameryce, rozpoczął karierę w bankowości związanej z Morganem. To połączenie Morgan-Fed trwa do dziś: zanim prezydent Reagan mianował go przewodniczącym Rezerwy Federalnej, Alan Greenspan był dyrektorem korporacyjnym Morgana. Sam Natapoff, PhD Rogue Whale, American Prospect. 5 marca 2004 r. Katastrofy giełdowe i wielka depresja rozpoczyna się w Komisji Europejskiej 2 lipca 1934 r. (Od prawej do lewej: Ferdinand Pecora, George C. Mathews, Robert E. Healy, Joseph P. Kennedy i James M. Landis). Źródło: strona internetowa Towarzystwa Historycznego SEC Przed Wielką awarią w 1929 r. Poparcie dla federalnej regulacji rynków papierów wartościowych było niewielkie. W latach dwudziestych XX wieku około 20 milionów dużych i małych akcjonariuszy korzystało z powojennego dobrobytu i postanowiło zarobić fortuny na giełdzie. Szacuje się, że z 50 miliardów nowych papierów wartościowych oferowanych w tym okresie połowa stała się bezwartościowa. Kiedy giełda rozbił się w październiku 1929 r., Publiczne zaufanie do rynków spadło. Kongres w szczytowym roku kryzysu przyjął Ustawę o papierach wartościowych z 1933 roku. Ustawa ta, wraz z Ustawą o giełdzie papierów wartościowych z 1934 roku, która stworzyła SEC, miała na celu przywrócenie zaufania inwestorów do naszych rynków kapitałowych poprzez zapewnienie inwestorom i rynkom więcej rzetelna informacja i jasne zasady uczciwego postępowania. Monitorowanie branży papierów wartościowych wymaga wysoce skoordynowanego wysiłku. Kongres ustanowił Komisję Papierów Wartościowych i Giełd w 1934 r., Aby egzekwować nowo uchwalone przepisy dotyczące papierów wartościowych, promować stabilność na rynkach i, co najważniejsze, chronić inwestorów. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) Rzecznik inwestorów: W jaki sposób SEC chroni inwestorów, zachowuje integralność rynku i ułatwia tworzenie kapitału, sec. gov (dostęp do 12 stycznia 2009 r.) SEC Zasada 10b-5 rozszerza zakaz oszustwa na zakup papierów wartościowych W 1942 r. przedstawiono Komisji sytuację, w której prezes spółki kupował akcje od obecnych akcjonariuszy po niskiej cenie, fałszywie przedstawiając sytuację finansową spółki. Podczas gdy Securities Act 17 (a) (1) zabrania nadużywania i zniekształceń w sprzedaży papierów wartościowych, nie istniał żaden porównywalny przepis zabraniający takich praktyk w związku z zakupem papierów wartościowych. Asystent SECs zlikwidował w ten sposób język operacyjny z 17 (a), dokonał niezbędnych modyfikacji, dodał słowa w związku z zakupem lub sprzedażą jakiegokolwiek zabezpieczenia i przedstawił produkt Komisji jako przepis ustawy o papierach wartościowych Reguła l0b-5 . Został jednogłośnie zatwierdzony bez dyskusji. W ciągu ponad 50 lat od jej przyjęcia, ta prosta zasada była zaangażowana w niezliczoną ilość SEC i prywatnych postępowań i dotyczyła prawie każdej możliwej sytuacji. W latach sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych wiele federalnych sądów apelacyjnych i sądów rejonowych rozwinęło ekspansywną interpretację zasady 10b-5 (oraz innych przepisów dotyczących papierów wartościowych w zakresie przeciwdziałania oszustwom). Zastosowano je w celu nałożenia odpowiedzialności za niedbałe, a także umyślne wprowadzenie w błąd, za naruszenie obowiązku powierniczego przez kierownictwo przedsiębiorstwa oraz za nieprzestrzeganie przez dyrektorów, underwriterów, księgowych i prawników, aby zapobiec popełnieniu przestępstwa przez innych. Thomas Lee Hazen, JD Orzecznictwo SEC Zasady 10b-5, American Law Institute-American Bar Association Strona Continuing Professional Education (ALI-ABA), 28-29 lipca 2005 r. Budynek Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Źródło: supremecourtus. gov (dostęp 22 stycznia 2009 r.) W sprawie Chiarella przeciwko Stanom Zjednoczonym z 1980 r. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych uchylił wyrok skazujący wydany przez drukarnię finansową, który zebrał niepubliczne informacje dotyczące ofert przetargowych i połączenie z dokumentów, które został zatrudniony, aby wydrukować i kupić akcje w celu firm, które go wynajęły. Sprawa została wypróbowana na teorii, że drukarka oszukała osoby, które sprzedały mu towar w celu. Odwracając wyrok skazujący, Sąd Najwyższy uznał, że samo zawieranie istotnych informacji niepublicznych samo w sobie nie wystarcza, aby spowodować odpowiedzialność na mocy przepisów o przeciwdziałaniu oszustwom, a ponieważ drukarz nie był winien akcjonariuszom docelowym żadnego obowiązku, nie oszukał ich. W tym, co mogłoby okazać się proroczym sprzeciwem, prezes Sądu Najwyższego Burger wyraził opinię, że podtrzymałby wyrok skazujący, uzasadniając to tym, że oskarżony sprzeniewierzył poufne informacje uzyskane od pracodawcy i bezprawnie użył go do osobistych korzyści. W odpowiedzi na decyzję Chiarella, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd ogłosiła zasadę 14e-3 w sekcji 14 (e) ustawy o giełdzie. i zabronił każdemu handlować na podstawie istotnych niepublicznych informacji dotyczących ofert przetargowych, jeśli znały informacje pochodzące od osoby z wewnątrz. Celem tej zasady było zniesienie wymogu posiadania Chiarella w kontekście wezwania do składania ofert, w którym handel informacjami poufnymi był najbardziej atrakcyjny i szczególnie szkodliwy. Thomas C. Newkirk, LLB i Melissa A. Robertson, JD Przemówienie szefa SEC: Wykorzystywanie informacji poufnych - Perspektywa amerykańska, s. gov, 19 września 1998 r. Sąd apelacyjny Stanów Zjednoczonych, 2-te ustępy: Teoria przywłaszczania w USA przeciwko Newmanowi Sąd amerykański Apelacji, pieczęć drugiego obwodu. Źródło: ca2.uscourts. gov (dostęp 22 stycznia 2009 r.) Teoria sprzeniewierzenia została przetestowana w sądzie wkrótce po Chiarella w Stanach Zjednoczonych przeciwko Newmanowi. Newman zaangażował pracowników firmy bankowości inwestycyjnej, która doradzała spółkom w zakresie proponowanych fuzji i przejęć. Pozwani sprzeniewierzyli poufne informacje powierzone ich pracodawcy i przekazali je podmiotom handlującym papierami wartościowymi, które nabyły akcje, a następnie podzieliły się zyskami ze sprzedaży akcji z pozwanymi. Pracownicy nie byli zobowiązani wobec spółki docelowej ani jej akcjonariuszy, a zatem nie mogli być ścigani zgodnie z klasyczną teorią wykorzystywania informacji poufnych. W apelacji Drugi obwód potwierdził wyrok skazujący. Sąd orzekł, że w innych obszarach prawa, oszukańcze przywłaszczenie poufnych informacji przez powiernika. konsekwentnie uznawano za niezgodne z prawem. Kongres nie przewidywał mniej rygorystycznego kodeksu postępowania zgodnie z Ustawami o papierach wartościowych. Randall W. Quinn, JD Teoria przywłaszczania informacji poufnych w Sądzie Najwyższym: Odpowiedź (krótka) na wielu krytyków Stanów Zjednoczonych przeciwko OHagan, Fordham Journal of Corporate amp Financial Law. Maj 2003 Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych Reguły 6-3 Przeciwko odpowiedzialności Tippee w Dirks przeciwko SEC Raymond Dirks, analityk giełdowy, został poinformowany przez byłego oficera korporacyjnego o masowym oszustwie u byłego pracodawcy, informacje, które Dirks następnie przekazał swoim klientom. W Dirks. Sąd Najwyższy opierał odpowiedzialność Tippee na motywach wywrotki, to znaczy, że Tippee miał obowiązek ujawnić lub powstrzymać się, gdy wywrotka szukała niewłaściwej korzyści dla swoich informacji. Jeżeli wywrotka działa z altruistycznych lub przynajmniej nieosobowych motywów korzyści, nie może być żadnej odpowiedzialności. Trybunał w decyzji 6-3 stwierdził, że Dirks nie naruszył bezpośredniego ani pochodnego obowiązku, dlatego jego zachowanie nie naruszyło prawa. Linda Chatman Thomsen, JD Przemówienie Sekretarki SEC: Uwagi przed australijską Komisją ds. Papierów wartościowych i inwestycji w 2008 r. Szkoła letnia: Doświadczenie amerykańskie w zakresie egzekwowania poufnych informacji w obrocie papierami wartościowymi, Sec. gov, 19 lutego 2008 r. Ustawa o karach wykorzystywanych przez insider trading w 1984 r. W ślad za decyzjami Chiarella i Dirków, Kongres uchwalił jeszcze silniejsze sankcje za wykorzystywanie informacji poufnych dostępnych do wykorzystania przez SEC. Ustawa o ubezpieczeniach od informacji handlowych z 1984 r. (ITSA) zwiększyła kary cywilne i karne w handlu, będąc w posiadaniu istotnych informacji niepublicznych. SEC jest uprawniona do dochodzenia zwrotu korzyści i kary cywilnej w wysokości do trzech razy większej od uzyskanych zysków lub straty unikniętej przez pozwanego, a kara karna została zwiększona z 10 000 do 100 000. Jednakże, chociaż ma on zastosowanie do transakcji dotyczących niewłaściwego wykorzystania niepublicznych informacji materialnych, ITSA nie określa zakresu dopuszczalnych zachowań. Nie zmienia to zatem dostępności przyczyny działania, a jedynie kary, które mogą zostać nałożone. Niemniej jednak ITSA okazała się skuteczną bronią egzekwowania prawa. Po jej uchwaleniu SEC jest coraz bardziej aktywna w egzekwowaniu zakazów wykorzystywania informacji poufnych i osiągnęła pewne intratne rozliczenia. Levine, Boesky i Milken Insider Trading Scandals Ta sama kula przerwała szaleństwo przejęcia i największy hossę pieniężną w historii Wall Street i ujawniła największy kryminalny spisek, jaki świat finansowy kiedykolwiek znał. Dekada Chciwości zajęła jeszcze cztery lata, aby się rozgrywać, ale po 12 maja 1986 roku była skazana na zagładę. Dennis Levine. przyznał się do 12,6 miliona zysków z wyceny insiderów. Ivan Boesky zgodził się zapłacić 100 milionów za przepadki i kary, ale nikt nie udaje, że w ciągu ostatnich lat jego suma wynosi niemal cały czas. A potem jest Michael Milken, którego zbrodnie były znacznie bardziej złożone. i ambitniejsze niż zwykłe wykorzystywanie informacji poufnych. W 1986 r. Milken zarobił 550 milionów pensji i premii od przedsiębiorstwa, które od lat było skażone nielegalną działalnością. Kiedy w końcu przyznał się do sześciu zbrodni, zgodził się zapłacić 600 milionów - kwotę większą niż cały roczny budżet Komisji Papierów Wartościowych i Giełd. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych podzielił 4-4 w sprawie zastosowania teorii bezprawnego przywłaszczenia w Carpenter przeciwko amerykańskiemu Carpenter przeciwko USA zaangażował R. Foster Winans, reporter The Wall Street Journal. którzy pracowali na Heard on the Street, kolumnie z wiadomościami finansowymi. Przekazywał informacje Davidowi Carpenterowi, który następnie przekazywał je do maklera giełdowego Kennetha Felisa. W oparciu o informacje, które pojawiłyby się w kolumnie z następnymi dniami, Felis kupowałby lub sprzedawał akcje w zainteresowanych spółkach. Pozwani wykorzystali informacje niepubliczne, które gazeta uważała za ich własność, do uwolnienia 690 000 z programu. Ponieważ wcześniejsze przypadki nie uzasadniały wniosku, że obowiązek powierniczy, który jednostka winna był pracownikowi, mógłby poprzeć działanie na podstawie zasady 10b-5. Sąd Najwyższego Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Lewis F. Powell argumentował, że postępowanie Stolarzy nie narusza prawa. Ta argumentacja zaatakowała Chief Justice Rehnquist i Justice OConnor, aby dołączyć do projektu sprzeciwu i przyznać certiorari. Zanim jednak sprawa została rozstrzygnięta, Justice Powell wycofał się bez Powella, Sąd Najwyższy ostatecznie podzielił 4-4, czy teoria sprzeniewierzenia była ważna dla narzucenia zasady 10b-5 odpowiedzialności. Kwestia ta nie zostałaby ostatecznie podjęta przez Sąd Najwyższy przez kolejne dziesięć lat przez USA przeciwko OHagan w 1997 roku. Targi Społeczeństwa Historycznego Giełdy Papierów Wartościowych i Giełd dla wszystkich: SEC i Regulacja handlu wykorzystującego transakcje z wykorzystaniem poufnych informacji, sechistorical. org (dostęp do 21 stycznia , 2009) Carpenter przeciwko USA (Sąd Najwyższy USA) (34 KB), 16 listopada 1987 r. USA przeciwko Carpenterowi (Sąd Apelacyjny Stanów Zjednoczonych, 2. obwód) (158 KB), 27 maja 1986 r. Wykorzystanie informacji poufnych i oszustwa w papierach wartościowych Ustawa z 1988 r. Rozszerza stosowanie kar za wykorzystywanie poufnych informacji Po szeregu przesłuchań i sporej dyskusji w 100. Kongresie prezydent podpisał Ustawę o wykorzystywaniu informacji o klientach i oszustwach papierów wartościowych z 1988 r. Ustawa ta rozszerzyła zakres kar cywilnych o kontrolę osób, które nie podejmują odpowiednich działań. kroki mające na celu zapobieganie wykorzystywaniu informacji wewnętrznych zwiększyły maksymalne terminy kar więzienia za naruszenia przepisów o przestępstwach kryminalnych z pięciu do dziesięciu lat, przy czym maksymalne grzywny karne dla osób fizycznych można zwiększyć z 100 000 do 1 000 000, a dla osób nienaturalnych od 500 Od 000 do 2 500 000 zainicjowało program nagród przyznający dyskrecji SEC wynagrodzenie informatorom, którzy świadczą pomoc agencji i wymaganym pośrednikom i doradcom inwestycyjnym do ustanowienia i egzekwowania pisemnych zasad rozsądnie zaprojektowanych w celu zapobiegania niewłaściwemu wykorzystaniu informacji poufnych. Nakaz wykonawczy 12674 Zakazuje korzystania przez kierownictwo Pracownikom niepublicznym do uzyskania osobistego zysku w dniu 12 kwietnia 1989 r. Prezydent USA George H. W. Bush podpisał Zarządzenie 12674 zatytułowane Zasady etycznego postępowania dla urzędników rządowych i pracowników, mające zastosowanie do pracowników oddziału wykonawczego. Przepisy w Zakonie dotyczące wykorzystywania niepublicznych informacji rządowych dla uzyskania korzyści prywatnych obejmują: (a) Usługa publiczna jest zaufaniem publicznym. wymaganie od pracowników oddania lojalności Konstytucji, praw i zasad etycznych ponad prywatny zysk. (b) Pracownicy nie mogą posiadać interesów finansowych sprzecznych ze świadomym wykonywaniem obowiązków. (c) Pracownicy nie będą angażować się w transakcje finansowe wykorzystując informacje niepubliczne dla rządu lub zezwalać na niewłaściwe wykorzystanie takich informacji w celu uzyskania jakiegokolwiek prywatnego interesu. Dyrektywa Wspólnoty Europejskiej Koordynuje przepisy państw członkowskich w sprawie wykorzystywania poufnych informacji w banderach Unii Europejskiej (dawniej Wspólnota Europejska do 1992 r.). Źródło: europa. eu (dostęp 3 lutego 2009 r.) Kraje europejskie próbowały zharmonizować swoje regulacje dotyczące wykorzystywania informacji poufnych, które zostały sformalizowane w dyrektywie Wspólnoty Europejskiej w sprawie regulacji dotyczących wykorzystywania informacji wewnętrznych, przyjętej 13 listopada 1989 r. (Dyrektywa WE ). Dyrektywa WE powstała z traktatu rzymskiego z 1957 r. Ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą, który nakazał utworzenie jednolitego wewnętrznego europejskiego rynku finansowego. Jednak w chwili przyjęcia dyrektywy czterech z dwunastu członków Wspólnoty Europejskiej (Niemcy Zachodnie, Belgia, Włochy i Irlandia) nie miało przepisów dotyczących handlu papierami wartościowymi, a pozostałych ośmiu członków (Francja, Anglia, Luksemburg). , Holandia, Dania, Grecja, Portugalia i Hiszpania) miały bardzo różne statuty. Dyrektywa ustanowiła minimalny standard przepisów dotyczących insider-trading i wymagała od wszystkich państw członkowskich, aby go przestrzegały. Międzynarodowa ustawa o współpracy w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących papierów wartościowych z 1990 r. Rozszerza międzynarodową rolę SEC Międzynarodowe prawo dotyczące współpracy w zakresie egzekwowania przepisów dotyczących papierów wartościowych z 1990 r., Znane również jako ustawa o papierach wartościowych Zmiany z 1990 r. Rozszerzyły zdolność amerykańskich komisji wymiany papierów wartościowych do rozwiązywania międzynarodowych problemów dotyczących papierów wartościowych na różne sposoby. Zmieniono przepisy dotyczące papierów wartościowych, aby umożliwić Komisji wszczęcie postępowania administracyjnego zakazującego, nakładającego sankcje lub w inny sposób uzależniającego zdolność specjalistów od papierów wartościowych od angażowania się w działalność regulowaną przez Komisję, jeżeli zagraniczny sąd lub organ papierów wartościowych uzna, że ​​zawodowo zatrudniony niewłaściwe zachowanie. Ustawa zmieniła również przepisy dotyczące papierów wartościowych w celu zapewnienia poufnego traktowania zapisów sporządzonych w ramach wzajemnych porozumień z zagranicznymi organami ds. Papierów wartościowych, zwalniając dokumenty z obowiązku ujawnienia w ramach ustawy o wolności informacji, jeżeli zostanie złożone oświadczenie w dobrej wierze, że ujawnienie naruszałoby wymogi poufności tych krajów. . Ponadto ustawa wyraźnie określa, że ​​organ regulacyjny Komisji zapewnia dostęp do niepublicznych dokumentów i innych informacji władzom zagranicznym i krajowym. Wreszcie upoważnia Komisję do zaakceptowania zwrotu kosztów poniesionych przez Komisję w związku z udzieleniem pomocy przez zagraniczny organ nadzoru rynku papierów wartościowych. Thomas C. Newkirk, LLB i Melissa A. Robertson, JD Przemówienie szefa SEC: Wykorzystywanie informacji poufnych - Perspektywa amerykańska, Sec. gov, 19 września 1998 r. Środki zaradcze w zakresie egzekwowania przepisów o papierach wartościowych i ustawa o reformie stanu zapasów w pieniądzach z 1990 r. Zwiększają siłę prawną papierów wartościowych w papiery wartościowe Środki zaradcze w zakresie egzekwowania prawa i ustawa o reformie stanu zapasów w pieniądzach z 1990 r., Poprawki do ustawy z 1934 r. Przyznały SEC uprawnienia w postępowaniu administracyjnym w celu zażądania zwrotu nienależnych zysków z transakcji wewnętrznych. Wszystkie publiczne korporacje w USA Przejście na elektroniczne składanie dokumentów SEC przez EDGAR EDGAR (elektroniczny system gromadzenia danych i pobierania danych) rozpoczęło się jako modelowy program testowy w 1984 roku. EDGAR elektronicznie przeprowadza automatyczny odbiór i indeksowanie wymaganych dokumentów SEC i przyspiesza otrzymanie i rozpowszechnianie takich zgłoszeń przez społeczeństwo. Początkowo dostęp EDGAR był tylko za pośrednictwem terminali komputerowych zlokalizowanych w różnych biurach SEC lub za pośrednictwem płatnych zastrzeżonych baz danych. W 1994 r. Organizacja non-profit zaczęła zapewniać darmowy dostęp do Internetu dla EDGAR, ponieważ finansowanie trwało nisko, SEC przejęło ten projekt. Od maja 1996 r. Wszystkie krajowe korporacje publiczne były zobowiązane do składania dokumentów SEC za pośrednictwem EDGAR. W 2002 r. SEC zaczęła udostępniać EDGAR w Internecie w czasie rzeczywistym. Krajowa Ustawa o Poprawy Rynków Papierów Wartościowych z 1996 r. Zmodernizowała federalne i państwowe rozporządzenie w sprawie papierów wartościowych Ustawa o Krajowym Zarządzaniu Rynkami Papierów Wartościowych z 1996 r. (NSMIA) wprowadziła zasadnicze zmiany w systemie dualistycznym przepisów federalnych, przy jednoczesnym zachowaniu państwowych organów ds. Zwalczania nadużyć finansowych. Po raz pierwszy od czasu Nowego Ładu Kongres unowocześnił relacje między federalnymi i krajowymi regulatorami papierów wartościowych. Kongres dążył do uczynienia z SEC regulatora działań na poziomie krajowym, przy jednoczesnym zachowaniu roli państw nad działaniami o prawdziwie lokalnym charakterze. W tym samym czasie NSMIA zachowało prawo państwowych organów ścigania do ścigania oszustw. Między innymi NSMIA wyprzedza rejestrację państwową i związane z nią wymogi w przypadku ofert papierów wartościowych notowanych na giełdach i papierów wartościowych zarejestrowanych spółek inwestycyjnych. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych popiera teorię przywłaszczania w USA przeciwko OHagan OHagan, w której uczestniczył adwokat James H. OHagan, którego firma reprezentowała klienta rozważającego wezwanie na sprzedaż akcji spółki Pillsbury Company. Korzystając z niepublicznych informacji, które nabył za pośrednictwem swojej kancelarii prawnej, pan OHagan wczytał się na akcje Pillsbury i opcje kupna. Papiery wartościowe Pillsburys zwiększyły swoją wartość po ogłoszeniu wezwania, a pan OHagan zrealizował zysk w wysokości około 4,3 miliona. Został skazany na etapie procesu, ale to przekonanie zostało uchylone przez pośredni sąd apelacyjny, który odrzucił teorię przywłaszczenia. Rząd odwołał się do Sądu Najwyższego. W swojej opinii z 1997 r. Sąd Najwyższy uchylił sąd apelacyjny i wyraźnie poparł teorię sprzeniewierzenia. Czyniąc to, Trybunał orzekł, że sprzeniewierzający, mimo że nie ma obowiązku dla akcjonariuszy spółki, której akcje, którymi handluje, w rzeczywistości jest zaangażowany w oszustwo w związku z jego obrotem papierami wartościowymi. To tylko inny rodzaj oszustwa, oszustwo na stronie, od której kradną informacje, z naruszeniem obowiązku sprzeniewierzenia do źródła. To naruszenie tego obowiązku stanowi oszustwo wymagane przez federalne prawo papierów wartościowych. Linda Chatman Thomsen, JD Przemówienie Sekretarki SEC: Uwagi przed australijską Komisją ds. Papierów wartościowych i inwestycji w 2008 r. Szkoła letnia: Doświadczenie amerykańskie w zakresie egzekwowania poufnych informacji w handlu ludźmi, Sec. gov, 19 lutego 2008 r. James H. OHagan został uznany winnym oszustwa pocztowego, naruszając informacji o obrocie papierami wartościowymi i naruszają zasadę oferty Wezwanie SEC. Został skazany na 57 kontach i skazany na 41 miesięcy więzienia. SEC wymaga zwykłego angielskiego zastosowania w prospektach i ofertach Spółki Komisja SEC Securities Exchange wymagała, aby zwykły angielski - taki jak krótkie zdania, język codzienny, aktywny głos i brak żargonu prawnego - był używany w prospektach i dokumentach, w celu ulepszenia dokumentów czytelny i informacyjny dla inwestora detalicznego. Uchylenie ustawy Gramma-Leacha-Blileya Glass-Steagall Act Glass-Steagall był jednym z wielu niezbędnych środków podjętych przez Franklina Delano Roosevelta i Demokratyczny Kongres w związku z Wielkim Kryzysem. Odpowiedzią polityczną było wzniesienie muru między bankowością inwestycyjną a bankowością komercyjną. W latach 90., gdy kolejny hossa przejął kontrolę nad rynkiem, nastąpił przełom, by obalić Glass-Steagall. Banki komercyjne chciały znaleźć się w firmach o wysokich marżach, takich jak akcje gwarantujące gorącą technologię. Firmy maklerskie widziały banki komercyjne, z ich ogromnymi bazami klientów, jako świetne kanały dystrybucji akcji, funduszy inwestycyjnych i innych produktów finansowych, które stworzyły. Ogólnie mówiąc, banki inwestycyjne były agresorami. W kwietniu 1998 r. Sandy Weills Travellers, której właścicielem był Salomon Smith Barney, połączyło się z Citicorp. W następnym roku Kongres minął, a prezydent Clinton podpisał ustawę o modernizacji usług finansowych z 1999 r., Znaną jako ustawa Gramm-Leacha-Blileya. Ustawa ta skutecznie usunęła zakaz posiadania banków inwestycyjnych przez komercyjne banki i odwrotnie. Daniel Gross, AM Shattering Glass-Steagall, newsweek, 15 września 2008 r. Rozporządzenie FD wprowadza selektywne ujawnianie Wśród przepisów wydanych przez SEC, które mogą dotyczyć wykorzystywania informacji wewnętrznych, w szczególności rozporządzenia FD przyjętego przez SEC w dniu 15 sierpnia 2000 r. , można wspomnieć. Rozporządzenie FD, stosunkowo nowa zasada jawności, dotyczy selektywnego ujawniania. Przewiduje ona, że ​​emitent lub jakakolwiek osoba działająca w imieniu emitenta ujawnia istotne informacje niepubliczne niektórym wymienionym osobom (zazwyczaj zawodowym dziennikarzom rynku papierów wartościowych i posiadaczom papierów wartościowych), musi to ujawnić opinii publicznej. Czas wymaganego ujawnienia zależy od różnych czynników omówionych w regule. Ustawa Sarbanes-Oxley z 2002 r. Przyspiesza dostęp do informacji o wykorzystywaniu informacji wewnętrznych Dla badaczy firmy, Sarbanes-Oxley to srebrna podszewka w wybuchającej bańce błyskawicy skandali korporacyjnych, która uderzyła na rynki USA w 2001 i 2002 r. Pod koniec 2001 r. Enron upadł w bankructwo, zabierając z sobą Arthura Andersena. Od tamtej pory do połowy 2002 r. Firmy Xerox, Adelphia, Worldcom i Tyco znalazły się w czołówce firm odpowiedzialnych za niewłaściwe kierownictwo i wielomiliardowe restytucje. Ustawa Sarbanes-Oxley ma na celu zwiększenie odpowiedzialności przez audytorów, dyrektorów wykonawczych i rad dyrektorów oraz poprawienie komunikowania działalności przedsiębiorstw i kondycji finansowej inwestorom. Ustawa podkreśla, że ​​firmy ujawniają na bieżąco i na bieżąco wszelkie zmiany w działalności lub kondycji finansowej. Przed Sarbanes-Oxley dostęp do informacji dotyczących informacji wewnętrznych był mierny. Wykorzystywanie informacji poufnych należy składać elektronicznie za pośrednictwem systemu EDGAR w ciągu 2 dni od transakcji. Zwrócenie uwagi firm na zgłoszenia do transakcji wewnętrznych powinno zwiększyć dokładność formularzy. Janet Hartmann The Impact of Sarbanes-Oxley, Online magazine, MayJune 2004 Martha Stewart Is Convicted for Lying About Reasons Behind Stock Trades Alderson Federal Prison Camp, where Martha Stewart served her 5-month prison sentence. Source: New York Times website (accessed Feb. 3, 2009) Martha Stewart received the minimum sentence yesterday -- five months in prison, plus five months of home confinement -- for lying to federal investigators about a stock sale that she called a small personal matter. Ms. Stewart also said she would appeal her conviction on charges related to her conduct surrounding the sale of nearly 4,000 shares of ImClone Systems in late 2001, the stock trade that lies at the heart of her legal troubles. Both she and her former stockbroker, Mr. Peter E. Bacanovic, were convicted of conspiring to hide the reasons behind her ImClone trade, which netted her about 227,000. They told investigators that it took place because they had agreed earlier to sell if the share price fell below 60 a share. But Mr. Bacanovics assistant, Douglas Faneuil, testified that his boss ordered him to tell Ms. Stewart that ImClones top executive and his family were dumping their shares on Dec. 27, 2001. Constance L. Hays 5 Months in Jail, and Stewart Vows, Ill Be Back, New York Times. July 17, 2004 Study Reveals Senators Have Edge in Stock Trades A Georgia State University study reveals that US Senators average annual stock performance from 1993 - 1998 beat the market average by approximately 12.3. Alan Ziobrowski, PhD Abnormal Returns from the Common Stock Investments of the U. S. Senate, Journal of Financial and Quantitative Analysis. Dec. 2004 Corporate insiders on average outperform the market by 7.4 and stock portfolios of the average US household underperform the market by 1.5.The History of Japanese Candlesticks Throughout Candlestick Analysis you are going to find many war-like references. Między 1500 a 1600 rokiem terytoria dzisiejszej Japonii były w ciągłej wojnie. Każdy daimyo (pan feudalny) był w ciągłej rywalizacji o przejęcie sąsiada. Ten stuletni okres znany jest jako Sengoku Jidai lub Age of Country at War. To był określony okres zawirowań. Na początku 1600 roku powoli zaczęli go zamawiać trzy dynamiczne generały - Nobunaga Oda, Hideyoshi Toyotomi i Leyasu Tokugawa. Ich połączona moc przywództwa stała się legendarnym folklorem w historii Japonii. Ich osiągnięcia są opisane jako: Nobunaga ułożył ryż, Hideyoshi ugniótł ciasto, a Tokugawa zjadł ciasto. Cały wkład tych wielkich generałów zjednoczył Japonię w jeden naród. Rodzina Tokugawas rządziła krajem od 1615 do 1867 roku. Stało się to znane jako era Shogunate Tokugawa. Podczas opracowywania metodologii Candlestick w Japonii utrzymywało się środowisko militarne. Zrozumiałe jest, że technika Candlestick wykorzystuje obszerną terminologię wojskową do swoich wyjaśnień. Inwestowanie jest skorelowane z bitwą. Wymaga to takich samych zdolności taktycznych, aby wygrać. Inwestor musi przygotować się na zwycięskie zawody jako generał, który przygotowuje się do bitwy. Potrzebna jest strategia, psychologia nadchodzących wydarzeń musi zostać przemyślana. Konkurencja wchodzi w grę. Agresywne manewry i strategiczne wycofania są wymagane, aby ostatecznie wygrać wojnę - aby osiągnąć finansowy sukces. Gdy stabilność ustabilizowała się w kulturze japońskiej na początku siedemnastego stulecia, pojawiły się również nowe możliwości. Scentralizowany rząd prowadzony przez Tokugawę zmniejszył system feudalny. Rynki lokalne zaczęły rozszerzać się na skalę krajową. Upadek rynków lokalnych spowodował wzrost analizy technicznej w Japonii. Osaka została uznana za stolicę Japonii podczas panowania Toyotomi. Jego położenie w pobliżu morza czyniło z niego centrum handlowe. Podróże lądowe były powolne i niebezpieczne, nie wspominając o kosztownych. Stało się to naturalną lokalizacją dla rozwoju krajowego systemu składowania, gromadzenia i wydawania materiałów i produktów rynkowych. Szybko przekształcił się w największe japońskie miasto finansów i handlu. Osaka, Kuchnia Japonii z ogromnym systemem magazynów, ostatecznie ustanowiła atmosferę stabilności cen, zmniejszając regionalną nierównowagę podaży. Osaka stała się centrum zysku całej Japonii, całkowicie zmieniając normalne standardy społeczne. We wszystkich innych miastach pogoń za zyskami była pogardzana. Japonia składała się z czterech klas: Żołnierza, Rolnika, Rzemieślnika i Kupca. Dopiero w XVIII wieku kupcy przełamali barierę społeczną. Mokarimakka, co oznacza, że ​​zarabiasz nadal jest wspólnym pozdrowieniem w Osace. Pod rządami Hideyoshisa, człowiek o imieniu Yodoya Keian stał się odnoszącym sukcesy handlem wojennym. Miał wyjątkowe zdolności do transportu, dystrybucji i ustalania ceny ryżu. Jego reputacja stała się tak dobrze znana, jego podwórko stało się pierwszą wymianą ryżu. Niestety, stał się bardzo bogaty. Niefortunne, ponieważ Bakufu (rząd wojskowy prowadzony przez Szoguna) uwolnił go od całej swojej fortuny. Dokonano tego w oparciu o zarzut, że żył życiem luksusowym ponad swoją pozycję społeczną. Miało to miejsce w połowie XVII wieku, kiedy Bakufu stawało się bardzo lojalne wobec klasy kupieckiej. Wielu kupców próbowało nakłonić rynek ryżu. Zostali ukarani, gdy ich dzieci zostały stracone. Zostali wygnani, a ich majątek skonfiskowany. Giełda Dojima Rice, zinstytucjonalizowany rynek, który powstał na podwórku Yodoyas, została założona pod koniec XVII wieku. Kupcy mogli teraz oceniać ryż i negocjować ustalanie ceny rynkowej. Po 1710 r. Rzeczywisty handel ryżem rozszerzył się na emisję i negocjacje dotyczące kwitów w magazynach ryżowych. Stały się znane jako kupony ryżowe i były pierwszymi formami przyszłości. Dom maklerski w Osace stał się fundamentem bogactwa miasta. 1300 dealerów ryżu zajmowało Giełdę. Ze względu na upadanie monet, ryż stał się środkiem wymiany. Daimyo potrzebujący pieniędzy może wysłać nadwyżkę ryżu do Osaki i otrzymać paragon z magazynu. Ten paragon (kupon) może następnie zostać sprzedany. Podobnie jak w przypadku wielu daimyo, problemy z przepływem gotówki można wyeliminować za pomocą tej metody. Czasami wiele przyszłych lat zbiorów było obciążonych hipoteką, aby dbać o bieżące wydatki. Ponieważ kupon ryżowy stał się aktywnym podmiotem handlowym, wymiana Dojima Rice stała się pierwszą na świecie giełdą terminową. Kupony ryżowe były również nazywane pustymi kuponami ryżowymi, ryżem, który nie był w fizycznym posiadaniu. Futures na rynku ryżowym stały się tak ugruntowane na japońskim rynku, że w 1749 roku 110 000 bel (ryż sprzedawany w belach) było swobodnie wymienianych, podczas gdy w Japonii istniało tylko 30 000 bel. W tym czasie handel świecznikami stał się bardziej wyrafinowany. Analiza świecy została opracowana na przestrzeni lat po prostu ze względu na śledzenie ruchów cen ryżu. Jednak w połowie 1700 roku zostały one w pełni wykorzystane. Na rynku pojawił się bóg rynków Homna. Munehisa Homna, najmłodszy syn rodziny Homny, odziedziczył rodzinny biznes dzięki niezwykłemu doświadczeniu handlowemu. To w czasach, gdy kultura japońska, a także wiele innych kultur, uważało za powszechne, że najstarszy syn powinien dziedziczyć rodzinny biznes. Firma handlowa została przeniesiona ze swojego miasta, Sakata, do Edo (Tokio). Badania Homn w zakresie historycznych ruchów cenowych i warunków pogodowych utworzyły bardziej konkretne interpretacje w tak zwanych świecznikach. Jego badania i odkrycia, znane jako zasady Sakata, stały się podstawą japońskiej filozofii inwestycyjnej. Po dominacji na rynkach ryżowych w Osace, Homna ostatecznie zebrała większe fortuny na giełdach w Tokio. Mówiono, że miał ponad sto zwycięskich transakcji z rzędu. Jego umiejętności stały się legendarne i stanowiły podstawę analizy Candlestick. Japońska analiza świeczników nigdy nie była ukrytym ani skrytym systemem transakcyjnym. W był z powodzeniem stosowany w Japonii od setek lat. Niedawno, około 25 lat temu, po raz pierwszy trafił do społeczności handlującej w Stanach Zjednoczonych. Do tego czasu nie było żadnego zainteresowania ze strony zachodnich kultur w celu zbadania techniki świecznikowej. Nawet wtedy nie zauważyło się tak wiele. Percepcja była taka, że ​​było to trudne do nauczenia i bardzo czasochłonne. To mogło być prawdą do niedawna. Pierwsze książki wprowadzające je na arenę handlu USA opisują, jak zrobić drewniane pudełka, które były podświetlone. Następnie wykresy były lepiej widoczne. Na szczęście pojawienie się komputerów i programów komputerowych przyspieszyło analizę Candlestick. Do niedawna społeczność inwestycyjna wiedziała o świecznikach, po prostu nie wiedziała, jak skutecznie ich używać. Zainteresowanie dramatycznie wzrasta teraz, gdy załamały się rynki ryczące. Inwestorzy, nowi i starzy, próbują teraz zbadać metody, które chronią je przed poważnymi stratami, jakie miały miejsce od marca 2000 r. Do teraz. Setki lat analiz i interpretacji można znacznie łatwiej wyodrębnić za pomocą programowania komputerowego. Ogromne fortuny zgromadzono przy pomocy prostych technik tworzenia wykresów. To samo dotyczy wszystkich korzyści, jakie dzisiaj zapewnia oprogramowanie komputerowe. Zainteresowanie analizą sygnałów świecy w Stanach Zjednoczonych należy przypisać Steve Nison. W ciągu trzech lat intensywnych badań wydano pierwszą publikację Steve'a Nisonsa Japanese Candlestick Charting Techniques, opublikowaną w 1991 roku. Znaczna część wiedzy historycznej na temat świeczników, znaleziona na tej stronie i wielu innych stronach, była prawdopodobnie wynikiem doskonałych badań Steve'a Nisons'a. Forum handlu świecami

No comments:

Post a Comment